ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΕΡΑΣΙΑΣ (ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ)

Κανείς δεν ξέρει να πει με σιγουριά για το τόπο καταγωγής της κερασιάς, ωστόσο οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι προερχόταν από την

Μικρά Ασία και πιο συγκεκριμένα από την πόλη της Κερασούντας στην Ανατολία της σημερινής Τουρκίας κοντά στην Μαύρη Θάλασσα. Σήμερα η κερασιά καλλιεργείται σε όλες τις περιφέρειες της χώρας, ακόμη και στα νησιά. Για να ευδοκιμήσει η κερασιά χρειάζεται ένα γόνιμο έδαφος που να στραγγίζει και να αερίζεται καλά. Οι καλλιεργητικές φροντίδες που είναι απαραίτητες και πρέπει να γίνονται είναι οι εξής: Το χειμώνα ψεκάζουμε με χαλκό από τη στιγμή που θα

πέσουν τα φύλλα 2-3 φορές. Λιπαίνουμε με κοπριά, κλαδεύουμε πριν φουσκώσουν τα μάτια και όχι σε υγρό και βροχερό καιρό. Την Άνοιξη καθαρίζουμε το χόρτο από τα δέντρα και τα τσαπίζουμε. Αποφεύγουμε τα εντομοκτόνα για να έχουμε ωφέλιμους μικροοργανισμούς στο κτήμα μας. Στην περίοδο της ανθοφορίας χρησιμοποιούμε βομβίνους για καλύτερη γονιμοποίηση. Υπάρχουν πολλές ποικιλίες κερασιών πρώιμες, μεσοπρώιμες και όψιμες. Από τις πιο γνωστές είναι τα τραγανά Εδέσσης, τα μπακιρτσέικα, και από καινούργιες είναι η φεροβία, η ρεγγίνα κ. α..Το κεράσι είναι ένα πάρα πολύ νόστιμο φρούτο. Έχει σίδηρο και δρα αντιοξειδωτικά για το συκώτι, τη χοληδόχο κύστη, είναι διουρητικό και χωνευτικό. Εξουδετερώνει την πνευματική κόπωση και είναι χρήσιμο στους

μαθητές ειδικά σε περιόδους εξετάσεων. Κλείνοντας να μην ξεχάσουμε και την λαϊκή παροιμία: Όπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι.

Θανάσης Στοΐδης
– ΣΤ` τάξη