Η ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΛΕΕΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΓΚΕΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΔΗΛΩΝΟΥΝ

Όταν η αγανάκτηση του κόσμου μεταφέρεται στα καφενεία δεν μπορεί να φανταστεί κανείς τι μπορεί να ακούσει.

«Απατεώνες ,λωποδύτες, γκάγκστερ ,ακόμα και τρύπιους» αποκαλούν τους υποψηφίους περιφερειάρχες και υποψηφίους δημάρχους.

Ειδικότερα στα καφενεία της Χαλκιδικής τα πράγματα χοντραίνουν ακόμα περισσότερο αφού στο στόχαστρο μπαίνει και η προσωπική ζωή των υποψηφίων ως κριτήριο επιλογής. Ποιός κάνει παρέα με ποιόν, ποιός πληρώνει γυναίκες για ξεκάρφωμα, ποιός είναι αγράμματος, πόσες φορές κάνει το σταυρό του, γιατί έχει μεγάλη κοιλιά και... πολλά άλλα. Θα μου πείτε καλά κάνουν αυτοί που σχολιάζουν αλλά και καλά να πάθουν όσοι θέλουν και εκτίθενται στην πολιτική σκηνή αφού ζητούν την επιβεβαίωση μέσω ενός σταυρού. Συμπέρασμα πρώτον: «'Οποιος φοβάται λοιπόν να υποστηρίξει την προσωπικότητα του ας μην διεκδικεί την ψήφο κανενός».

Τα σχόλια και τα κουτσομπολιά στα καφενεία δίνουν και παίρνουν, αλλά μερικές φορές φτάνουν και στα άκρα όταν αποκαλούν δημόσια «τρύπιο» έναν υποψήφιο. Ωστόσο όμως αυτό που συμβαίνει στα στέκια της Χαλκιδικής είναι γεγονός. Εάν οι υποψήφιοι περιφερειάρχες και δήμαρχοι γνώριζαν τι τους σέρνει από πίσω τους ο ελληνικός λαός και είχαν την ανάλογη ευθιξία θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί αμέσως. Βέβαια στην σύγχρονη κοινωνία που ζούμε δεν αποτελεί μειονέκτημα η υποψηφιότητα ενός γκέι περιφερειάρχη ή δήμαρχου. Σίγουρα όμως όταν το κρύβει επιμελώς και ρίχνει στάχτη στα μάτια των ψηφοφόρων του νομίζοντας ότι δεν τον καταλαβαίνουν τότε αυτό είναι που προκαλεί. Ο κόσμος σήμερα μέσα σ ένα απόλυτα διεφθαρμένο σύστημα που τον οδήγησε σε βασανιστήρια έχει απόλυτη ανάγκη από την ειλικρίνεια σε όλες τις εκφάνσεις της. Η εικόνα του ηθικού και του έντιμου όταν δεν είναι πραγματική κάποια στιγμή θα καταρρεύσει και τότε προκαλεί καυστικά σχόλια που ξεφεύγουν όπως το «τρύπιος».

Αντιστρόφως εκτιμάτε περισσότερο όταν κάποιος υποψήφιος δεν κάνει κάτι για να αναδείξει κάτι άλλο από αυτό πού είναι, ώστε να παραπλανήσει τους ψηφοφόρους του. Διαφαίνεται λοιπόν ξεκάθαρα ότι οι θαμώνες των καφενείων της Χαλκιδικής συζητούν πολύ έντονα τελευταία για κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο που ίσως τους προκαλεί την περίοδο αυτή. Το πρόσωπο αυτό εμφανίζεται από τους συνεργάτες του ως ηθικά αγγελικά πλασμένο, ίσως και αδικημένο και δημιουργεί συμπάθειες. Οι αντίπαλοι του όμως για να τον χτυπήσουν κάτω από την μέση πυροδοτούν μέσω των συνεργατών τους ένα κλίμα άνευφ προηγουμένου. Η σεξουαλική ταυτότητα λοιπόν μπήκε στο στόχαστρο των εκλογών και δεν αποκλείεται το φαινόμενο της Χαλκιδικής να πάρει διαστάσεις και σε άλλους νομούς. Ως υπάρχοντα παραδείγματα γκέι πολιτικών σας παραθέτω το Παρίσι, με τον δήμαρχο του Μπερτράν Ντελανοέ να δηλώνει ανοιχτά ότι είναι γκέι ακολουθώντας το παράδειγμα του δημάρχου του Βερολίνου Κλάους Βοβεράιτ ή από το Χιούστον με την Ανίς Πάρκερ και τη Νέα Υόρκη με τον Μπιλ Ντε Μπλάζιο, τη μοναδική ίσως πόλη με πρόδηλη ευαισθησία σε θέματα σεξουαλικής ή φυλετικής ταυτότητας και άπειρους γκέι υποψήφιους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του σημερινού δημάρχου της Νέας Υόρκης ο οποίος δεν εξελέγη βάσει του προγράμματος, του αλλά του ριζοσπαστικού του πνεύματος ειδικά σε ό,τι αφορά θέματα της σεξουαλικής του ταυτότητας. 'Ετσι λοιπόν φτάνουμε στο δεύτερο συμπέρασμα: «όσοι υποψήφιοι δήμαρχοι ή περιφερειάρχες ανά την Ελλάδα είναι γκέι ας το δηλώσουν».