Η ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ Ο MARTIN SCORSESE ΚΑΙ Ο MICK JAGGER!

Η Αλεξάνδρα Αβράμη, που κάνει καριέρα μπαλαρίνας στη Νέα Υόρκη, μιλάει στο People για τη συμμετοχή της στο Vinyl (την τηλεοπτική σειρά του HBO που δημιούργησαν ο Mick Jagger και ο Martin Scorsese), για τα supermodels που γυμνάζει αλλά και για το πώς αισθάνθηκε όταν ανέβηκε στη σκηνή της Metropolitan Opera.

Πώς βρέθηκες στο πλατό του Vinyl;

Η συγκεκριμένη οντισιόν, στην οποία ζητούσαν κάποιες χορεύτριες, ήταν «open call» και έπεσε εντελώς τυχαία στην αντίληψή μου. Όταν έφτασα και είδα την ουρά να ξεκινάει περίπου από το προηγούμενο οικοδομικό τετράγωνο, σκέφτηκα αρχικά να φύγω, αλλά, έπειτα από την παρακίνηση της αδελφής μου, τελικά έμεινα. Έλαβα την απάντηση μετά από τρεις μήνες, ενώ βρισκόμουν σε πρόβα για το Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Ήταν μία απίστευτη εμπειρία που, αν μου δινόταν η ευκαιρία, σίγουρα θα δοκίμαζα ξανά.

Ποιο χαρακτηριστικό στιγμιότυπο σου έχει αποτυπωθεί από τη γνωριμία σου με τους πρωταγωνιστές ή τους παραγωγούς της σειράς, Martin Scorsese, Mick Jagger;

Ο Martin Scorsese ήταν από την πρώτη στιγμή στο παρασκήνιο των γυρισμάτων μαζί μας. Πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, βγήκε μπροστά και, χαμογελώντας, μας ευχαρίστησε. Έπειτα γύρισε backstage για να δίνει οδηγίες και δεν έφυγε ούτε λεπτό! Η σκηνή όπου συμμετείχα χρειάστηκε σχεδόν μία εβδομάδα, με μέσο όρο γυρισμάτων δεκαεπτά ώρες την ημέρα. Στη μέση περίπου των γυρισμάτων, εκεί που όλοι άρχισαν να κουράζονται, εμφανίστηκε ο Mick Jagger. Είναι απίστευτο το πώς μας μετέφερε το δυναμισμό και τη θετική του ενέργεια! Ηθοποιοί και καστ δεν σταμάτησαν να χειροκροτούν, ενώ εκείνος είπε δυνατά: «Hi! Τhank you and enjoy!». Από εκείνη τη στιγμή δεν έφυγε καθόλου από δίπλα μας, ενώ καθόταν μαζί μας ακόμα και στα διαλείμματα.

Πότε, πώς και γιατί ξεκίνησες να δουλεύεις ως personal και group trainer; Πόσο εύκολο είναι να συνδυαστεί αυτό με την απαιτητική καθημερινότητα μιας μπαλαρίνας;

Ξεκίνησα πριν από τρία χρόνια να εργάζομαι και σε αυτό τον τομέα ως γυμνάστρια, δηλαδή personal και group trainer, στο Ballet Beautiful® by Mary Helen Bowers. Έχοντας τελειώσει και τη Γυμναστική Ακαδημία στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το fitness είναι ένα άλλο μεγάλο μου πάθος και νιώθω πολύ χαρούμενη που έχω καταφέρει να τα συνδυάσω και τα δύο. Άλλωστε μία επαγγελματίας μπαλαρίνα είναι συγχρόνως αθλήτρια αλλά και καλλιτέχνιδα!

??????????

Ποια είναι ακριβώς η μέθοδος γυμναστικής που διδάσκεις και τι οφέλη έχει για το σώμα;

Το Ballet Beautiful® είναι μία παγκοσμίως αναγνωρισμένη μέθοδος γυμναστικής και από τις πιο διάσημες στη Νέα Υόρκη. Συνδυάζει μπαλέτο με γυμναστική και έχει στόχο την ενδυνάμωση και τη γράμμωση των μυών, διατηρώντας μια λεπτή και κομψή φιγούρα όπως των μπαλαρινών. Στόχος είναι να δημιουργήσουμε σώματα πολύ γυμνασμένα, χωρίς όμως να χάνουν τη θηλυκότητά τους. Επίσης, με αυτήν ακριβώς τη μέθοδο προπονήθηκε και η Natalie Portman για την ταινία Black Swan.

Ποιες είναι οι celebrities και τα μοντέλα που έχεις υπό την «επίβλεψή» σου; Θα φανταζόταν, π.χ., κανείς ότι τα σώματα των κοριτσιών της Victoria’s Secret δεν χρειάζονται καμία βελτίωση.

Πελάτες μας είναι διάφορες celebrities και μοντέλα της Victoria’s Secret, όπως οι Miranda Kerr, Doutzen Kroes, Lily Aldridge, Gigi Hadid, Alexa Chung και πολλές άλλες. Ως γυμνάστρια, λοιπόν, αλλά και ως μπαλαρίνα, προσαρμόζω τις ασκήσεις ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε σώματος, ακόμα και των μοντέλων της Victoria’s Secret! Σίγουρα πάντως όλοι οι άνθρωποι έχουν τα αδύναμα σημεία τους και αυτό ακριβώς είναι το μέλημά μας: να τα βελτιώσουμε!

Πώς αισθάνθηκες όταν, την άνοιξη του 2015, ανέβηκες στη σκηνή της Metropolitan Opera με το American Ballet Theatre; Είναι αυτό το απόγειο της μέχρι τώρα καριέρας σου;

Όταν ήρθα για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη, ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανα ήταν να παρακολουθήσω μία παράσταση του American Ballet Theatre στη Metropolitan Opera. Από την πρώτη στιγμή, λοιπόν, που αντίκρισα τη σκηνή ένιωσα ανάμεικτα συναισθήματα δέους και θαυμασμού. Μόνο που αυτήν τη φορά δεν πήγαινα ως θεατής, αλλά για να ξεκινήσω τις πρόβες μου με το American Ballet Theatre για το ρόλο της «Ariana», στο πλαίσιο της νέας παραγωγής του κλασικού έργου Sleeping Beauty, που δημιούργησε για τα 75 χρόνια του American Ballet Theatre ο Ρώσος χορογράφος Alexei Ratmansky. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο μου βήμα επάνω στην τεράστια αυτή σκηνή, την οποία είχα την τιμή να μοιραστώ με παγκοσμίου φήμης χορευτές, όπως οι Misty Copeland, Diana Vishneva, Marcelo Gomes κ.ά. Τα συναισθήματά μου είναι σχεδόν απερίγραπτα κοιτάζοντας τις αμέτρητες κόκκινες θέσεις του θεάτρου από μία άλλη «πλευρά»! Έπειτα από αρκετές πρόβες έρχεται επιτέλους και η στιγμή της πρεμιέρας, το θέατρο είναι κατάμεστο από 4.000 περίπου κόσμο, ενώ η ευτυχία έχει επισκιάσει το άγχος μου, η μουσική ξεκινάει και εγώ ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι έχω κάνει ίσως το μεγαλύτερό μου όνειρο πραγματικότητα!

Η τηλεοπτική σειρά Flesh and Bone, σχετικά με την προσπάθεια μιας μπαλαρίνας να γίνει prima, μας έκανε, ως κοινό, να δούμε μια άλλη πτυχή αυτού του μικρόκοσμου. Προσωπικά έχεις δεχτεί ποτέ σεξουαλική ή ψυχολογική παρενόχληση;

Θα συμφωνήσω ότι ο κόσμος του χορού είναι πολύ δύσκολος και πολύ ψυχοφθόρος. Υπάρχει, όμως, και η πολύ όμορφη πλευρά του. Προσωπικά, δεν έχω δεχτεί ποτέ σεξουαλική ή ψυχολογική παρενόχληση και δεν νομίζω ότι υπάρχει συχνά. Από την εμπειρία μου έχω δεχτεί αρκετό σεβασμό από τους χορευτές και τους χορογράφους στην Αμερική.

Ποια ήταν εκείνη η φορά που είχες φτάσει τόσο πολύ στα όριά σου ώστε το σκεφτόσουν σοβαρά να τα παρατήσεις και να επιστρέψεις στην Ελλάδα;

Ο πρώτος καιρός ήταν πολύ δύσκολος για μένα. Βρισκόμουν σε μια διαρκή προσπάθεια να συνηθίσω το τόσο διαφορετικό κλίμα, ενώ πολλές φορές σκέφτηκα να γυρίσω πίσω. Πάντως, τις στιγμές που ήμουν λιγότερο δυνατή πάντα, ως διά μαγείας, εμφανιζόταν κάτι μεγάλο.

H εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια, λόγω κρίσης, δεν ήταν η ιδανική. Εσύ προσωπικά είδες διαφορά στην αντιμετώπιση από τον κόσμο όταν μάθαινε ότι είσαι Ελληνίδα;

Τόσα χρόνια εδώ στην Αμερική έχω ακούσει πάρα πολλά για την Ελλάδα, άλλοτε καλά και άλλοτε όχι. Στην πλειονότητα, όμως, όταν ακούν ότι είμαι από την Ελλάδα, η πρώτη αντίδρασή τους είναι η ένδειξη θαυμασμού, ενώ αμέσως μετά έρχεται και η κλασική ερώτηση «Τι κάνεις εδώ; Η χώρα σου είναι πανέμορφη, το πιο όμορφο μέρος του κόσμου!».

Ως γνωστόν, η καριέρα μιας χορεύτριας είναι πολύ μικρή χρονικά. Τι σκοπεύεις να κάνεις μετά το τέλος της; Θα επιστρέψεις στην Ελλάδα ή πλέον η καριέρα και η προσωπική ζωή σου σε κρατάνε μόνιμα στην άλλη όχθη του Ατλαντικού;

Ως χορεύτρια κλασικού χορού, δεν ξέρω αν μπορώ ακριβώς να συνεχίσω την καριέρα μου στην Ελλάδα, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες, αν και έχουμε πολλά ταλέντα. Θέλω, όμως, να επιστρέψω κάποια στιγμή, για να μπορέσω να βοηθήσω κι εγώ όσο μπορώ και να μεταφέρω τις όποιες εμπειρίες μου σε μικρές μπαλαρίνες στη χώρα μου, που ίσως έχουν όνειρα όπως είχα και εγώ κάποτε στην ηλικία τους.

Τι θα συμβούλευες ένα νεαρό κορίτσι που ξεκινά τώρα, σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, χωρίς ιδιαίτερη κουλτούρα στο κλασικό μπαλέτο, και έχει το ίδιο όνειρο με εσένα;

Δεν νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω για την επιτυχία και για τα «συστατικά» της, γιατί θεωρώ ότι προσπαθώ ακόμα. Το μπαλέτο για μένα είναι έρωτας. Συγχρόνως, όμως, είναι και τρόπος ζωής και, όπως συμβαίνει σε όλα τα αθλήματα, η σκληρή προπόνηση είναι μάλλον απαραίτητη. Χωρίζοντας, λοιπόν, το μπαλέτο σε δύο κομμάτια, το καλλιτεχνικό και το αθλητικό, πάντα δίνω τον καλύτερό μου εαυτό, με σκληρή προπόνηση, επιμονή, πάθος και έντονο συναίσθημα!