H ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ 12/30(Βίος με οικόσιτα)

Να σας κάμω το χατίρι όλους εσάς που ονειρεύεστε καλλιέργειες μικρές και κούτσικες, έξω απο το χωριατόσπιτό σας, που φτιάξατε με τα χεράκια σας.

Ας ονειρευτούμε παρέα και οι εφιάλτες ας τεθουν στο τέλος της παραγράφου.

Το πίτι. Οχι σπίτι, πίτι.

Γιά δυό άτομα, σαράντα τετραγωνικά βολεύουν ένα ζευγάρι.Αλλά θέλετε άλλα είκοσι για ένα η δυό παιδιά και πολλούς βολικούς χώρους γιά να αποθηκεύετε διάφορα. Στην πιό καλή περίπτωση, θέλετε άλλα σαράντα τετραγωνικα στεγασμένο χώρο με πέτσωμα ξεφάρδια και  πεζούλες,  καλύτερα όχι συμπαγείς αλλα χτιστές και το καπάκι ξύλινο για εξωτερικες μουσάντρες.

Θα χρειαστεί αποθηκακι ώς 12 τετραγωνικά με σιδερένια πόρτα, να κλειδώνει και αερισμό ψηλα με σίτα ατσαλόσυρμα να μη περνάει μήτε ο ελαχιστος εγκέφαλος υπουργήσιμου όντος. Εκεί θα είναι ο καταψύκτης, η ηλεκτροκόλληση, αντλία εφεδρική, σύνεργα, καλώδια και δεύτερα λευκά είδη. Καθώς στα χωριά του ρεύμα κόβεται ,σκεφτήτε ένα μέρος των συσκευών να δουλεύει με φιάλες υγραερίου.Θα στενάξετε διότι.

Το σπίτι να πλένεται με τη μάνικα και να ελέγχεται ολόκληρο το πήλινο ή πώρινο δάπεδο και διπλή φραγή γιά τα χαριτωμένα μποντικάκια.

Και δύο τουλαχιστον γάτες, αλανιάρες και μη κοσμικές.

Στην αρχή θα πειτε μήπως δεν κάνει, αλλα μόλις σας φέρουν τον πρώτο θηλυκό αρουραίο εις ενδιαφέρουσα, ζητώντας το χάδι σας που σας απάλλαξαν απο 4500 ποντικάκια ανά έτος, θα αρχίσετε να το φιλοσοφείτε.

Προσέξτε βόθρους σηπτικους και τα ρέστα.

Μόνη σας ιαχή και πίστη: δεν μένουμε στο Παγκράτι, μήτε στο τρελό και κεφάτο μυκονιάτικο παλάτι.

Υπάρχουν επίσης και πανέξυπνα ποντικόσκυλα που κυνηγάνε πάν ό,τι μη σκυλίσιο, ακόμη και ποντίκια.

Καμιά φορά τραβάνε από το γατάκι σας την πίσω πατούσα και το τσαμένο, αντέχει μετά τρεις μήνες χωρις κόκκαλο ποδιού, και με τον καιρό παίζει και πηδάει χωρίς να περάσει απο ΠΙΚΠΑ.

Πολλοί χωρικοί σταυρώνουν, τουφεκάνε η πετάνε ζωντανά σε σκουπίδια σκυλιά και σκυλάκια. Αν ζήσουν και τα σώσετε απο ασθένειες,(συχνά επαρκεί ένα μπουκάλι μπεταντίν πάνω στις φρικτές πληγές) είναι τέλειοι φύλακες και πειρατές .

Ετσι και μυρίσουν κατιμά που μόλις έκοπσε ο χασάπης παρουσία σας, τον τρώνε μαζί με το χασαπόχαρτο.

Γουρούνι να πάρετε. Συνήθως απο ζωοπάζαρο αρχές Μαρτίου και το σφάζετε είτε τέλος καλοκαιριού, η άν έχετε καλή περίφραξη τέλος φθινοπώρου.

Η διαφορά είναι σαράντα κιλά παραπάνω. Το ταϊζετε αποφάγια βουτηγμένα στον τζίρο, ήτοι τον ορό απο το τυρί. Και κριθαράλευρα είναι καλά.

Φυράματα άν πάρετε θα έχετε πολύ κρέας και όμοια γεύση με του γαλλικού πλαστικού χοίρου που έχουν οι χασάπηδες. Γιά να μη υποφέρει το κοπανάτε με τη βαριοπούλα στο σβέρκο.

Απο τότε που έχω δει την Γκλόρια Μούντι τη γουρουνίτσα μας (1987) σε δίχαλο δαμασκηνιάς, τρία μέτρα από το έδαφος, κατάλαβα πως τα σερνάμενα γρούνια είναι άλλος ένας μύθος. Αν έχουν συντροφιά είναι πιό ήρεμα.Και θέλουν κάθε μέρα πλύσιμο με λάστιχο, να μείνουν ροζ αλλα θέλουν και λάσπη μη και τους τύχει κάτι σαν τσιμπούρι.

Πιό έξυπνο κατοικίδιο; Απο αλογατάκι και πάνω. Το γουρουνάκι είναι καλή συντροφιά.Με την κοιλιτσα του χαλάει πάντως τον ανθόκηπο.

Χωρίς κότες, δεν έχει χωριό.

Θέλετε σχάρα τσιμεντωμένη με κλίση καταής, ένα ξυλόσπιτο γιά τις κλώσσες και πίσω άνοιγμα σε καθε φωλιά γιά να μη μαζεύετε πρωινές κουτσουλιές στα τσόκαρα.

Τώρα πίνουν απο ποτίστρα και ταϊστρες, αλλα είναι απόλαυση το πουλ πουλ πουλ και το δια χειρός τάισμα. Αν επιμένετε σε καλή αγορά,δεν θα χάσετε.

Οι πλανόδιοι πωλούν λευκά εξαντλημένα κοτόπουλα. Υπάρχουν και τα επιθετικά μικρά κινέζικα. Κοκκοράκι ένα θα αφήνετε στο κοτέτσι. Τα άλλα τα σφάζετε ,όσα και να είναι, γύρω το ένα κιλό. Στον καταψύκτη.

Είκοσι κότες που  τις σποριάζει ένας κόκκορας, αφήνουν τις θερμές ημέρες τουλάχιστον ογδόντα αυγά την εβδομάδα. Τρώνε αποφάγια. Αν πάρετε φύραμα ωοτοκίας ή πάχυνσης, θα έχετε πολλά κιλά και πολλά αυγά.

Το καλύτερο αυγό είναι απο τροφή καλαμπόκι και ολιγα θκουλήκια που θα βρίσκετε όταν καθαρίζετε τον λαχανόκηπο.

Παρόμοια αλλά ξεχωριστά κοτέτσια θέλουν τα ορτύκια, οι πάπιες (εκεί και γούρνα με νερό που δεν στέκει, για να κολυμπάνε) ακόμη και άγρια παπιά και χήνες, επειδή επιστρέφουν το βράδι.

Τα πρώτα πέντε χρόνια μακριά από κατσικούλες και προβατάκια ή αγελάδες, επειδή είναι κάτεργο, αλλά μπορείτε να αγοράζετε στην τιμή του εργοστασίου δυό κιλά γάλα από τον γείτονα.

Με εξήντα κιλά γάλα αγελαδινό έχετε το τυρί του μήνα ,πολλή κρέμα γάλακτος, τροφή για τα οικόσιτα και τριάντα κιλά γιαούρτη. Όποτε βρίσκετε πρόβειο, ορμάτε του. Γίνονται κάτι ψευτοκασέρια, κασκαβάλ , ακόμη και καλή μυζήθρα.

Τελευταία προσώρας αφήνω τα κουνέλια που είναι ο εχθρός του πτωχικού φαγητού. Σε χωριστά κλουβί μία η δύο κουνελομάνες, τραχέος χρώματος και ιδιοσυγκρασίας αρσενικός  που μετά το σμίξιμο αποσύρεται στην κλούβα του και απο τα κουνελάκια που γεννιούνται τα θηλυκά όλα μαζί και τα αρσενικά νωρίς κόβονται έως ένα κιλό και πολλά λέμε.

Ο ζωόκηπος όπως τον περιέγραψα κοστίζει φοβερά σε χρόνο, αλλα είναι αξέχαστη εμπειρία, χωρις να μνημονεύσω τα άγρια φρούτα και τα τα οπωροφόρα.

Σαλιγκάρια, μανιτάρια,γριβάδια σε στέρνα, και άλλα πολλά ζώα καλύπτουν μια επαρκή διατροφή. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε ανταλλαγές. Δεν μιλώ τώρα για το θείο ζυμωτό ψωμί και τον κήπο με τα ζαρζαβάτια.Αύριο πάλι.