ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΓΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΧΥΡΟ | ΧΡΗΣΙΜΗ ΥΛΗ ΟΙ ΚΑΛΑΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ

άση, τουλάχιστον σε επίπεδο θεωρίας, αλλά και αφορµή συζητήσεων και επενδυτικών αναζητήσεων γίνεται η «low carbon economy», δηλαδή η οικονοµία χαµηλής έως και µηδενικής εκποµπής διοξειδίου του άνθρακα, µε το … άχυρο να «παίζει» πολύ τελευταία ως µια πρώτη ύλη πολλαπλών χρήσεων µε σχεδόν δεδοµένη, ετήσια προσφορά

Χαρτοπολτός, συσκευασία τροφίµων και προκάτ κατασκευές διαµορφώνουν µια νέα αγορά που θα µπορούσε να απορροφήσει εκατοντάδες χιλιάδες τόνους άχυρου, εξασφαλίζοντας ένα συµπληρωµατικό εισόδηµα για τους αγρότες που ως σήµερα, ως επί το πλείστον είτε οργώνουν µέσα στο έδαφος τις καλαµιές είτε το καίνε, αφού η απορρόφηση του από τις κτηνοτροφικές µονάδες είναι περιορισµένη σε µεγάλο βαθµό.

Αρκετοί στην Ελλάδα θυµούνται τα «καλαµάκια» από άχυρο, τα οποία ήταν για µερικούς µήνες στη µόδα, όταν προ τετραετίας περίπου καταργήθηκαν τα πλαστικά, ωστόσο πλέον η αξιοποίηση του άχυρου ως υποπροϊόν για τις ανάγκες της βαριάς βιοµηχανίας, φαίνεται πιο ώριµη.

Ειδικό αφιέρωµα των Financial Times, πριν από µερικές ηµέρες, έφερε στο φως της δηµοσιότητας µια σειρά από νεοφυείς επιχειρήσεις (start ups) που βρήκαν τρόπο να προσαρµόσουν το άχυρο στις σηµερινές απαιτήσεις και πρότυπα ασφάλειας, καθώς επίσης και στα σύγχρονα πρότυπα αρχιτεκτονικής αισθητικής. «Όχι δεν πρόκειται για την ιστορία µε τα τρία γουρουνάκια και τον λύκο, ο οποίος φύσηξε µε άνεση το αχυρένιο σπίτι» σχολιάζει ο συντάκτης των Financial Times, παραθέτοντας επτά εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο πεδίο των κατασκευών και ακόµα µια η οποία λειτουργεί ως σύµβουλος εξασφάλισης πρώτων υλών για τη βιοµηχανία.

Μια εξ αυτών, η Juff and Puff στις ΗΠΑ κατασκευάζει από το 2013 σπίτια από δέµατα άχυρου, τα οποία εκτός του ότι στοιχίζουν λιγότερο από µια συµβατική κατασκευή, εµφανίζουν ιδιαίτερη αντοχή συγκριτικά µε τα καθιερωµένα υλικά των προκάτ σπιτιών, ενώ πετυχαίνουν σηµαντικά υψηλή βαθµολογία σε αξιολογήσεις βιωσιµότητας.

Μια ακόµα τέτοια περίπτωση είναι η λιθουανική EcoCocon, η οποία ξεκίνησε το 2008 και το 2016 εξαπλώθηκε στη βρετανική αγορά µέσω µιας συνεργασίας µε το αρχιτεκτονικό γραφείο Architype, το οποίο δραστηριοποιείται στις βιώσιµες οικοδοµές. Μάλιστα, ο ίδιος ο ιδρυτής της αρχιτεκτονικής εταιρείας, Τζορτζ Μικούρσικ, αξιοποίησε τα πάνελ από άχυρο της EcoCocon για την κατασκευή της δικής του οικίας, σχολιάζοντας ότι οι εργασίες ανέγερσης των τοίχων ολοκληρώθηκαν σε µόλις τρεις ηµέρες. «Ήταν σα να χτίζεις µε τεράστια τουβλάκια Lego» αναφέρει, συµπληρώνοντας ότι η πρόσφατη ενεργειακή κρίση αποτυπώθηκε κατά το ελάχιστο δυνατό στους λογαριασµούς ρεύµατος αφού «διατηρεί πολύ καλά τη ζέστη το χειµώνα, ενώ το καλοκαίρι παραµένει δροσερό, χωρίς ιδιαίτερες παρεµβάσεις». Σύµφωνα µε τον ίδιο, η υπόθεση των κατασκευών µε άχυρο, θα µπορούσε να λειτουργήσει και ως λύση στο στεγαστικό πρόβληµα που βασανίζει εδώ και δεκαετίες το Ηνωµένο Βασίλειο, αφού τα αχυρένια τούβλα, επιτρέπουν την κατασκευή 10.000 κατοικιών ετησίως από έναν µόλις εργολάβο.

Ο καθηγητής πολιτικής µηχανικής και αρχιτεκτονικής στο πανεπιστήµιο του Bath, Πιτ Γουόλκερ, εκτιµά πως στις προκάτ κατασκευές, η χρήση του άχυρου θα µπορούσε να µονοπωλήσει το ενδιαφέρον τα επόµενα χρόνια, ωστόσο θα χρειαστούν και θεσµικές παρεµβάσεις που να δίνουν κίνητρα σε αγρότες και κατασκευαστικές ώστε να «συναντηθούν» στην αγορά. «Είναι το υλικό της low carbon economy» σχολιάζει από την πλευρά της η επίσης αρχιτέκτονας, Άναµπελ Κοξ, η οποία διαπίστωσε την αξία του άχυρου, όταν έπεσε στα χέρια της µια αναφορά, τυπωµένη σε «χαρτί» από πολτό άχυρου. Ωστόσο, στην Ευρώπη αυτήν τη στιγµή υπάρχει µόλις µια µονάδα που παράγει πολτό από άχυρο, δυναµικής µόλις 4.000 τόνων ετησίως.

με πληροφορίες  agronews.gr